Γεννήθηκα στις 8 Φεβρουαρίου 1970 στο Ελαιοχώριον Καλαμάτας από αγροτική οικογένεια τέλειωσα το Δημοτικό στο χωριό μου και στην συνέχεια τελείωσα το Γυμνάσιο και το Λύκειο στην Καλαμάτα όπου συμμετείχα και στα μαθητικά συμβούλια .Το 1988 μετακόμισα στην Λάρισα όπου Σπούδασα στα ΑΤΕΙ Θεσσαλίας στην σχολή Διοίκησης και Οικονομίας στο τμήμα Λογιστικής και είχα πλούσια συνδικαλιστική δράση συμμετέχοντας στα σπουδαστικά συμβούλια. Αποφοίτησα το 1993 και υπηρέτησα την θητεία μου στο πυροβολικό στην Μυτιλήνη. Τελειώνοντας το στρατιωτικό μου και επιστρέφοντας στην Καλαμάτα ασχολήθηκα με το εμπόριο τροφίμων, στο οποίο συνεχίζω μέχρι σήμερα. Είμαι παντρεμένος με την Γασπαρίδου Αικατερίνη και αποκτήσαμε 2 κόρες που τώρα σπουδάζουν σε πανεπιστήμια της Αθήνας .
Γιατί αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά με την πολιτική.
Η ερώτηση. Γιατί ένας άνθρωπος με μια αξιοπρεπής δουλειά και μια καλή οικογένεια να ασχοληθεί με την πολιτική; Η απάντηση είναι απλή! Γιατί δεν μπορούμε πια να ασχολούμαστε μόνο με την δουλειά μας και την οικογένεια μας! Η κοινωνία που ζούμε μας θέλει όλους ενεργοποιημένους και Ζητάμε τον Σεβασμό και την Αξιοπρέπεια μας που μας τα έχουν αφαιρέσει .Η δουλειά μας, είναι το μέσο για να εξασφαλίσουμε τον Σεβασμό και την Αξιοπρέπεια που μας αξίζει. Σεβασμό στην Πατρίδα μας, στην θρησκεία μας, στην οικογένεια μας, στον συνάνθρωπό μας, με την Αξιοπρέπεια που αρμόζει σε έναν συνταξιούχο που δεν του φτάνει η σύνταξη, σε έναν εργαζόμενο που όσες ώρες και να δουλέψει δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του, για τον ελεύθερο επαγγελματία που ματώνει για να κρατηθεί όρθιος ,για τον νέο που βλέπει το μέλλον αβέβαιο.
Το δίλλημα ήταν πολύ ξεκάθαρο για μένα. Συνεχίζω να κρύβομαι πίσω από μια οθόνη ή έναν διάλογο με φίλους και γνωστούς κάνοντας κριτική και βρίζοντας όλους; ή βγαίνω μπροστά έστω να προσπαθήσω να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου για να αλλάξει όσο και αν μπορώ κάποια πράγματα από τα κακός πεπραγμένα;
Για να φτάσω όμως να μπω σε αυτό το δίλημμα αποφασιστικό ρόλο έπαιξαν τα όσα είδα τα τελευταία χρόνια. Είδα όλα τα παλιά κόμματα να κυβερνούν ανεύθυνα, είδα μερικά από αυτά που λέμε «αυτονόητα» να τα θεωρούν επιτυχίες είδα τους μισθούς και συντάξεις να μην φτάνουν ούτε για τα απαραίτητα, είδα νέους να φεύγουν στο εξωτερικό, είδα λαθρομετανάστες να κατακλύζουν την Χώρα μας, είδα επιχειρηματίες να χάνουν τις περιουσίες τους ,είδα τους λεγόμενους Ρομά να δρουν ανεξέλεγκτα, είδα τα πανεπιστήμια μας να γίνονται έρμαια των μπαχαλάκηδων και των δήθεν Αριστεριστών , είδα Το κράτος να διαλύετε μπροστά σε φωτιές , πλημμύρες και χιόνια, είδα ανθρώπους να φοβούνται να κυκλοφορούν, και να κλειδώνονται στα σπίτια τους στον φόβο των ληστών, είδα ανθρώπους και κόμματα που ενώ προσπάθησαν να καταλήσουν την δημοκρατία οι ίδιοι να αυτοδοξάζοντε σαν υπερασπιστές της, Είδα πολιτικούς να ξεπουλάνε την Μακεδονία μας είδα πολιτικούς να απαξιώνουν όλους τους θεσμούς που μας κράτησαν όρθιους σαν έθνος την θρησκεία μας, την δικαιοσύνη, την αστυνομία.
Η πράξη είναι ότι αποφάσισα. Για να μην συνεχίζω να γράφω τι είδα και τι θα δω από εδώ και στο εξής ,απλά σαν παρατηρητής από άλλη χώρα , να βγω λίγο πιο μπροστά, να πω την γνώμη μου, να μιλήσω μαζί σας να συνθέσουμε απόψεις, να δημιουργήσουμε, να ακουστούμε αλλά και να πράξουμε για τον Σεβασμό και την Αξιοπρέπεια μας αλλά πάνω από όλα για την Ελλάδα μας.
